کنت لوئیس وکیل و مدافع حقوقبشر در سخنان خود گفت:
نقض حقوقبشر در حاکمیت آخوندها روزانه صورت میگیرد و پایانی ندارد. مطابق آمارهای خود رژیم، امروز در ایران 4500تن در زندانهایی این رژیم در انتظار اعدام هستند. آیا این معنی رفرمیسم است؟ سوئد و اتحادیه اروپا بایستی دوبار فکر کنند. مسخره است که این کشورها تولیداتشان را به رژیمی بفروشند که شهروندانش را با شیوههای وحشیانه مورد سرکوب قرار میدهد.
شورای ملی مقاومت و خانم مریم رجوی، برنامهیی را معرفی کردهاند که میتواند تضمین دموکراسی در ایران باشد. این برنامه حقوقبشر و یک حکومت مبتنی بر جدایی دین و دولت در ایران را نمایندگی خواهد کرد. این برنامه شایسته حمایت بینالمللی است.
تا زمانی که حقوقبشر در ایران تضیمن نشده و اعدامها متوقف نشدهاند، دولت نبایستی با رژیم ایران وارد معامله شود. ما باید رژیم ایران را مجبور کنیم که از دخالت در سوریه، یمن و لبنان و سایر کشورها خودداری کند.
دولت باید شورای ملی مقاومت ایران را برسیمت بشناسد و حمایت خود از احترام به حقوقبشر و دموکراسی در ایران را اعلام نماید.
لعیا کاووسی – انجمن زندانیان:
اتحاد زندانیان سیاسی متعهد به سرنگونی ضمن محکوم کردن این نسلکشی بر این عقیده است که ابعاد ناشناخته این جنایت ضدبشری فقط با کشاندن عاملان و دستاندرکاران آن به دادگاههای بینالمللی بازشناخته خواهد شد.
یوسف حسنین - انجمن جوانان استکهلم سوئد:
تابستان سال 1367برای همیشه یادآور قتلعام دهها هزار زندانی سیاسی است. ما از دولت سوئد خواهان این موارد هستیم:
1-شکایت به شورای امنیت و سازمان ملل بهخاطر نقض حقوقبشر در ایران
2-سران رژیم ایران در مقابل عدالت قرار داده شوند. بهویژه آنهایی که در قتلعام سال 67مسئولیت داشتند. از جمله مصطفی پورمحمدی که وزیر دادگستری رژیم است.
3- ما از کشورهای دموکراتیک از جمله سوئد میخواهیم که ادامه روابط با رژیم ایران را مشروط به بهبود وضع حقوقبشر و آزادی تمامی زندانیان سیاسی بکنند.
جاوید حقیقی – کمیته برای ایران دموکراتیک و آزاد- استکهلم سوئد:
ما امروز اینجا جمع شدهایم تا توجه مردم سوئد ر ا به قتلعام بیش از سی هزار زندانی سیاسی جلب کنیم. و خواستار محاکمه عاملان این جنایت بزرگ در دادگاه بینالمللی هستیم.
در همین هفته بیش از 30 زندانی سیاسی که بیشتر آنها از اقلیتهای مذهبی ایران بودند در زندانها و یا در ملأعام بدار آویخته شدند.
در حال حاضر 4500زندانی محکوم به اعدام منتظر اجرای حکم اعدام خود هستند. این اعمال وحشیانه خودبخود توقف پیدا نمیکند. دیکتاتور مذهبی بیش از اندازه در قدرت نشسته است. ما از تمامی آزادیخواهان میخواهیم که از این جنبش با شرکت فعالانه خود برای رسیدن به این اهداف به ما حمایت و کمک برسانند. جامعه بینالمللی مسئولیت دارد که به مردم ایران کمک کند تا به خواستههای دموکراتیک خود برسند. با کمک به مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری مذهبی یک ایران آزاد و دموکراتیک محقق شود که معنای آن پایان بنیادگرایی در جهان است.
سعیده مستوفی - انجمن زنان:
ایرانیان مبارز، زنان ستمدیده
آزادی و عدالت را هیچ حکومت مستبدی تقدیم مردمش نکرده و باید با اتحاد و همبستگی دستگاه دیکتاتور ی را بهزانو درآوریم و قدرت را بهدست برگزیدگان راستین و شایسته مردم بسپاریم.
امروز اینجا گردهم آمدهایم تا خطاب به تاریخ و نسلهای آینده و جهان و جهانیان بگوییم:
آمران و عاملان قتلعام 67 و اعدام و سنگسار بیش از 120هزار جاودانه فروغ را نمیبخشیم و نه فراموش میکنیم.
ما از دولتهای جهان آزاد و سازمانهای حقوقبشری مصرانه میخواهیم پرونده نقض فاحش حقوقبشر ملایان را به شورای امنیت ارجاع دهند.
ما خواهان دادگاهی بینالمللی و عادلانه برای محاکمه قاتلان حرث و نسل مردم ایران هستیم..
جامعه زنان دموکراتیک مقیم سوئد هواداران مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران.
داوود رهبر – انجمن متخصصین:
من بهنمایندگی از انجمن فارغالتحصیلان ایرانی در سوئد با شما صحبت میکنم. در28امین سال سالگرد قتلعام بیش از 30000تن از مجاهدان و مبارزان راه آزادی که در سال 67بر اثر آرمان آزادی ایستادند و خونشان فدیه راه آزادی خلق ایران شد و آنها بهای ایستادگی بر اثر آرمان آزادی و برابری را پرداختند و سنگبنای جامعه تازهیی را گذاشتند که از همین فدا کاری رویان خواهد شد. این آیندهیی است که هر چقدر تحققش به تأخیر بیافتد تردید بردار نیست.
و تحولات بزرگ آتی جامعه و تاریخ ایران لاجرم از این قتلعام عمیقاً تاثیر میگیرد. برای گرامیداشت یاد و خاطره این شهدا و برای انتقام خون آنان که هیچوقت فراموش نمیشود و نخواهیم کرد.
الیزابت آکستورن (نماینده عفو بینالملل و مسئول کارزار «توقف مجازات اعدام» ):
نقض حقوقبشر در ایران بسیار جدی است. رژیم با این اعدامها تلاش میکند صدای اپوزیسیون را خفه کند. فعالان، روزنامهنگاران، دانشجویان سرکوب میشوند و میتوان این لیست را ادامه داد. حتی حقوقدانان و وکلایی که تلاش کردند از موکیلن خود دفاع کنند سراز زندان درآورند. عفو بینالملل رژیم ایران را در 35سال گذشته تحت نظر داشته است. آنچه تمام اعضا عفو بینالملل در سراسر جهان درگیر آن هستند، کارزاری برای توقف اعدام در ایران است. بعد از چین رژیم ایران تنها حکومتی در جهان است که این میزان مردم خودش را اعدام میکند. در سال گذشته تعداد اعدامها در این کشور نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش چشمگیری هم داشته است.
رژیم مخالفانش را تحت عنوان قاچاقچیان مواد مخدر اعدام میکند.
پیام سازمان خبات کردستان ایران در رابطه با اعدامهای سال 67
سازمان خبات کردستان نیز همچون یکی از احزاب فعال و مبارز از این موج بربریت بی نصیب نبوده و طی اعدامهای سال 67، چندین تن از پیشمرگان قهرمان و مبارز، اعدام و به صف شهدای خلق ایران رسیدند.
ما بهعنوان آزادیخواهانی که در برابر این رژیم جنایتکار مبارزه میکنیم، از هر گونه اقدام و عملی که در راستای دادخواهی از رژیم آخوندی در دادگاههای بینالمللی باشد حمایت میکنیم و خود را همچون بخشی از این کارزار برای محاکمه کردن حکومت ایران میدانیم و از همه ایرانیان آزاده و عدالتخواه خواستاریم که دست در دست هم حمایت خود را با این روند آغاز شده و بخش ناچیزی از درد و رنج خانواده و بستگان شهدای 67 را بکاهیم و برای محکومیت رژیم و عوامل قتلعام زندانیان سیاسی برای برقراری عدالت بکوشیم.
پیروز باد مبارزات حقطلبانه و آزادیخواهان ایران
سازمان خبات کوردستان ایران - کمیته سوئد:
اطلاعیه انجمن دفاع از حقوقبشر در ایران بهمناسبت تظاهرات ٢٧ آگوست ٢٠١٦ در استکهلم
شکنجهگران و قاتلان زندانیان سیاسی در سال 67 هنوز در رأس رژیم ولایت فقیه هستند و به کشتار و جنایاتشان علیه هم میهنان ما و به جنایت علیه بشریت ادامه میدهند
تجمع امروز مادر استکهلم و سایر نقاط دنیا تجلی اراده مردم ایران برای دادخواهی و برای سرنگونی حکومت منفور آخوندهاست.
پیام گردهمایی امروز ما به مجامع بینالمللی این است که، خامنهای و همدستانش شکنجهگر و قاتل هستند و به جرم نسلکشی باید در مقابل قانون قرار گرفته و محاکمه شوند.
پرونده رژیم جنایتکار آخوندی در نقض فاحش حقوقبشر و جنایت علیه بشریت باید به شورای امنیت سازمان ملل فرستاده شود.
گیسو شاکری:
این تدوام مقاومت و مبارزه برای دادخواهی، این همان چیزی که تن مسئولان رژیم رو میلرزونه. اونچه که در مورد مجاهدین باید گفت عشق، صداقت، از خودگذشتگی، پایداریست که اونه که صدای تداوم اون مبارزه را تا این جا کشونده. درود میفرستیم بر خون تمام اون عزیران آزادیخواه و مجاهد که به زمین ریخته شد. و ما این جا مسئولیم که ادامه بدیم برای دادخواهیشون. و وای بهحال کسانی که ایستادهاند حالا دیگه هیچ کس نمیتونه بگه من نشنیدم و ندیدم و نمیدونستم. سکوت یعنی همراهی. بنابراین امیدوارم که این تداوم صدا همینجور لرزه به افلاک بیندازه تا نشاندن مسئولان جمهوری اسلامی در دادگاههای بینالمللی.
خسرو شهریاری:
لاشخوران عبا بر دوش و عمامه بر سر و نعلین بهپا نوک بر لجن میکشند، پنجه بر زمین میزنند میپرسند نام و مشت بر کاغذها میکوبند اعدام، اعدام، اعدام. واژه آزادی در زندانهای دیزلآباد، اوین، تبریز، رضاییه، بابل، آمل، زاهدان و سنندج و مهاباد و عادلآباد پرپر میزند. طنابهای دار از وحشت بند بند پشتشان تیر میکشد و سرتاپا میلرزند و لاشخوران عبا بر دوش عمامه بر سر نعلین بهپا میپرسند نام و مهر بر کاغذها میکوبند اعدام، اعدام، اعدام.
فاجعه تابستان 67تنها اوج فاجعه تاریخ معاصر نیست. درسی برجسته و دردناک از تاریخ است. جلادان همچنان در این سرزمین حکومت میکنند. زندانیان به معصومانهترین شکل هر روز اعدام میشوند. خیل مادران و همسران و فرزندان عزادار بر تقویم هر روزه ورق میخورد. لاشخوران عبا بر دوش هر روزه گروه دیگری را بر عزای عزیرانشان مینشانند. اما مگر میشود صدای یک ملت را خاموش کرد. مگر میشود فرمان سکوت داد. مگر میشود از خشم حقطلبان گریخت. غرش توفان نیست این، غرش خشم است که میآید تا از بنیاد برتان کند. فراموشی در تاریخ بیمعناست. اینکه تاریخ را فراموش میکند به مرگ تن داده است. یک ملت نمیتواند به مرگ تن در دهد. ما اینجاییم تا صدای خاموشان عاشق باشیم. و عدالت را فریاد بزنیم. سرنگون باد جمهوری بنیادگرای اسلامی ایران. درود بر آزادی.
آری،
میهنی می سازیم
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
با ما در کانال تلگرام میهنی میسازیم همراه شوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر