ژنو - مقر اروپایی ملل‌متحد - 21سپتامبر 2016: کنفرانس به دعوت چهار سازمان غیردولتی دارای رتبه مشورتی ملل‌متحد – قتل‌عام زندانیان سیاسیبه دعوت سازمانهای غیردولتی دارای رتبه مشورتی ملل متحد، فرانس‌لیبرته – بنیاد دانیل میتران، حزب رادیکال فراملیتی، جنبش علیه نژادپرستی و دوستی خلقها و انجمن بین‌المللی حقوق‌بشر زنان کنفرانسی درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران و قتل‌عام زندانیان سیاسی در مقر اروپایی ملل‌متحد برگزار شد.
سخنرانان در این کنفرانس ضمن تشریح قتل‌عام زندانیان سیاسی، به انجام تحقیقات بین‌المللی درباره قتل‌عام 30000 زندانی سیاسی در سال 67 و محاکمه سران رژیم به‌خاطر ارتکاب جنایت علیه بشریت در جریان قتل‌عام 67 فراخوان دادند.
در این کنفرانس اینگرید بتانکور، کریستی بریملو، رئیس کمیته حقوق‌بشر کانون وکلای انگلستان و ولز، دانیل میتران، رئیس فرانس لیبرته، بنیاد دانیل میتران، رمی پاگانی، شهردار ژنو، دکتر آلخو ویدال کوادراس، رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، سناتور... .. عضو سنای ایرلند، پیرگالاند رئیس دفتر اروپایی سازمان جهانی علیه شکنجه و طاهر بومدرا رئیس پیشین دفتر حقوق‌بشر سازمان ملل در عراق، سخنرانی کردند
رمی پاگانی ـ شهردار ژنو
خانم‌ها و آقایان، دوستان عزیز، از طرف مقامات شهر ژنو، بسیار مفتخرم که این کنفرانس را شروع کنم و به همه کسانی تبریک بگویم که هم‌جبهه مقاومت مردم ایران هستند. امروز مقاومت یک نبرد جدید را به‌پیش می‌برد که هدف آن سپردن عاملان قتل‌عام 30هزار تن در سال 1988 در ایران به‌دست عدالت است. انتشار یک (فایل صوتی) توسط پسر آیت‌الله منتظری در سال 2016، ابعاد این قتل‌عام و مشارکت عاملان هیأت مرگ را فاش کرد که مسئولیت سازماندهی این جنایات را برعهده داشته است. برخی از (اعدام‌شدگان) هنگام دستگیری 15سال هم نداشته‌اند. اظهارات منتظری شواهد قانع‌کننده‌یی ارائه می‌کند، برای گشودن یک روند قضایی و پایان دادن به مصونیت مسئولان قتل‌عام 1988 که یک جنایت علیه بشریت بود. من توجه جامعه بین‌المللی و به‌طور خاص شورای امنیت ملل‌متحد و شورای حقوق‌بشر را جلب می‌کنم به لزوم ارجاع این پرونده به دادگاه بین‌المللی جنایی که در این رابطه ذی‌صلاح است. نمی‌توانیم در برابر قتل‌عام 88 بی‌تفاوت بمانیم که یکی از وخیم‌ترین قتل‌عام‌ها از جنگ جهانی دوم به بعد است. این‌جا و امروز، ملل‌متحد به ما یادآور می‌شود که این اقدامات، نقض اصول پایه‌یی و بنیادین آن است؛ یعنی حقوق‌بشر، صلح و به‌خصوص دموکراسی. مطابق روح کنوانسیونهای ژنو که شهر من افتخار سمبلیزه‌کردن آن‌را دارد، ما از ابتکارعمل شما، خانم‌ها و آقایان، حمایت می‌کنیم؛ ما همواره در کنار مقاومت ایران هستیم و خواهیم بود. خانم‌ها و آقایان از توجه شما سپاس‌گذارم.
طاهر بومدرا ـ رئیس پیشین دفتر حقوق‌بشر ملل‌متحد در عراق
متشکرم. خانم‌ها و آقایان، من از فرصت کار با سازمان ملل در بغداد برخوردار بوده‌ام و در صحنه، شاهد وضعیت‌های بسیار نگران‌کننده‌یی از نقض حقوق‌بشر در عراق بوده‌ام. نه تنها توسط دولت عراق، بلکه به‌خاطر مداخلة رژیم ایران؛ و به‌خوبی می‌دانید که نهادهای خاصی برای پیشبرد این دخالتهای در کشورهای همسایه سازماندهی شده‌اند، آن هم علاوه بر سپاه پاسداران که مرتکب جنایات بی‌حد و حصری علیه مردم خودش می‌شود. اکنون می‌خواهم بر نقض ملل‌متحد متمرکز بشوم، چون وقتی اشرفی‌ها تحت اذیت و آزار بودند و در کمپ اشرف کشتار می‌شدند، سازمان ملل من‌را برای شمارش اجساد به‌کار گرفت؛ و بعد آنها با صدور یک بیانیه عمومی خواهان یک تحقیقات مستقل شدند. البته هیچ پیگیری برای این درخواست صورت نگرفت و وقتی من این مسائل را به‌عنوان رئیس دفتر حقوق‌بشر یونامی پیگیری می‌کردم، به من می‌گفتند، چرا می‌خواهی یک مسأله فراموش‌شده را احیا کنی؟
لذا نگرانی‌ام امروز این است که همین امر با نهادهای دولتی صورت گیرد و حکومتها پوششی برای حکومت‌های دوست ایجاد کنند و توافقات پشت‌پرده‌یی بر سر حقوق‌بشر، ارزش‌های ملل‌متحد و مصالح سیاسی صورت گیرد.
به همین دلیل به‌نظرم هم‌چنان زمان آن است که ما فراخوان بدهیم به یک تحقیقات مستقل درباره قتل‌عامی که نه تنها در سال 1988، بلکه از زمانی که رژیم خمینی قدرت را به‌دست گرفت تا همین امروز صورت می‌گیرد. به‌خوبی می‌دانید که (رژیم) ایران یکی از حکومتهایی است که بیشترین اعدامها را انجام می‌دهد و آنها حتی تا جایی پیش رفته‌اند که یک نامه خاص به ملل‌متحد نوشته و گفتند، ما تعلیق مجازات مرگ را نخواهیم پذیرفت. این یکی از معدود حکومتها در ملل‌متحد است که چنین نامه‌یی را نوشته است. روشن است که حکومت ایران هرگز با هیچ درخواستی موافقت نخواهد کرد لذا به‌نظرم برعهده جامعه مدنی و سازمانهای غیردولتی است که تمام‌عیار نقش خود را ایفا کنند و نخست جامعه جهانی را نسبت به ابعاد قتل‌عامی که صورت گرفته و هم‌چنان ادامه دارد آگاه سازند و همچنین جامعه جهانی را آگاه سازند که یک تحقیقات مستقل هرگز بدون فعالیت‌های مؤثر جامعه مدنی و سازمانهای غیردولتی صورت نخواهد گرفت.. واقعیت این است که شواهد موجود درباره جنایاتی که به‌طور خاص در تابستان 1988 صورت گرفته، در دسترسند و زیر سؤال‌بردن آنها بسیار سخت است. با تازه‌ترین افشاگری در این رابطه، روشن شد که واقعاً یک جنایت علیه بشریت صورت گرفته و هم‌چنان در جریان است. و واقعاً بر این عقیده‌ام که زمان آن است که جامعه مدنی بر ملل متحد، مکانیزم‌های خاص و سایر ارگانهای تخصصی فشار بیاورد تا نقش خود را به‌طور کامل ایفا کنند برای تحقیق درباره وضعیتی که در (ایران) ادامه دارد. از شما بسیار متشکرم.
دکتر آلخو ویدال کوادراس ـ رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت
با تشکر فراوان از شما، باعث مسرت فراوان برای من است که ریاست این جلسه را به‌عهده داشته باشم. من از سال 1999 تا سال 2014 معاونت پارلمان اروپا را برعهده داشتم، یعنی به مدت 15سال. طی 9سال گذشته در پارلمان اروپا به‌همراه سایر همکارانم یک کمیته بین‌المللی به‌نام در جستجوی عدالت تشکیل دادیم تا از مبارزات مقاومت ایران در دادگاههای عدالت حمایت کند و از لیست اروپا خارج شود. این پلاتفرم بین‌المللی از حمایت هزاران نماینده پارلمان در دو سوی آتلانتیک برخوردار بود. امروزه این کمیته یک سازمان غیردولتی مستقر در بروکسل است تحت نام کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت و در ماه‌های اخیر ما گزارش‌های مختلفی تولید کرده‌ایم، از جمله در زمینه برنامه اتمی (رژیم) ایران و سایر مسائل سیاسی و درگیریها در خاورمیانه و انتخابات در ایران. در تاریخ 16 اوت کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت یک گزارش جامع تنظیم کرد که راجع به نوار صوتی گفتگوی آیت‌الله منتظری با سران کمیته مرگ را ضبط کرده بود؛ آنها مسئول اعدامها بودند و 30000 زندانی سیاسی را قتل‌عام کردند که وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران بودند. گفتگوها بسیار دردناکند. آیت‌الله منتظری در این نوار وحشت خود را نسبت به کشتار ابراز می‌کند و طی صحبتهایی می‌گوید، این بزرگ‌ترین جنایتی است که تاریخ معاصر ایران شاهد آن بوده است. ولی ما گفتیم که آیت‌الله منتظری هوادار سازمان مجاهدین خلق نبود و بخشی از خود رژیم بود و تخمین او به‌طور واقع حداقل تعداد است.
اجازه بدهید به‌طور خلاصه چند نکته را تأکید کنم؛ اولاً فتوای خمینی که حکم نابودی هواداران مجاهدین خلق را می‌دهد، جای هیچ تردیدی را باقی نمی‌گذارد که فرمان او، یک جنایت علیه بشریت است. در نتیجه، کلیة کسانی که این حکم را به‌اجرا می‌گذارند نیز، مرتکب جنایت علیه بشریت می‌شوند. نکتة دوم این‌که این قتل‌عام در سال 1988 متوقف نشد بلکه تا به امروز ادامه داشته است. اخیراً در دوم اوت، 25 زندانی سیاسی سنی اعدام شدند. بنابراین، این ماشین کشتار رژیم ایران هم‌چنان کار می‌کند. نکته سوم این است که همان مقاماتی که در قتل‌عام 1988 مسئول بودند، هم‌چنان در رأس جمهوری اسلامی هستند. آنها درگیر سرکوب و ویران‌کردن اپوزیسیون، همه اپوزیسیون دموکراتیک و صلح‌جو در جامعه ایران هستند. این افراد شامل پورمحمدی می‌شود که همان‌طور که قبلاً گفتم، اکنون وزیر دادگستری است. ولی باید گفته شود که پور محمدی وزیر دادگستری در همین روزها گفته است، خیلی به کاری که کرده، یعنی قتل‌عام 30000 زندانی سیاسی، افتخار می‌کند. یک دولت مدره که یک جنایتکار علیه بشریت را وزیر می‌کند، مفهوم عجیبی از مدراسیون است. حداقل به‌نظر من چنین است.
البته ما فراخوان داده‌ایم که قتل‌عام 1988 در برنامه کار اجلاس جاری شورای حقوق‌بشر قرار گیرد. کمیسیر عالی حقوق‌بشر باید فراخوان به یک تحقیقات در این رابطه بدهد. اجلاس آتی مجمع عمومی در نیویورک باید قطعنامه‌یی صادر کند که در آن خواستار تحقیق در مورد این قتل‌عام شود و این پرونده را به شورای امنیت ملل‌متحد ارجاع دهد. ما همچنین از شورای امنیت ملل‌متحد می‌خواهیم که دادگاه جنایی بین‌المللی به بررسی این پرونده و مجازات کسانی فرا بخواند که مرتکب جنایت علیه بشریت شده‌اند. اجازه بدهید نتیجه‌گیری کنم، با درخواست از همه کسانی که دارند نگاه می‌کنند و یا از طریق اینترنت دنبال می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که فداکاریهای این 30000 زندانی سیاسی که وحشیانه بدار آویخته شدند فراموش نشود و جنایتکارانی که امروز بر ایران حکومت می‌کنند، مورد پیگرد قرار گیرند و در مقابل عدالت قرار داده شوند. می‌خواهم با این جمله تمام کنم که ما از دولتهای غربی می‌خواهیم، روابط با حکومت ایران را مشروط به تعلیق اعدامها کنند.
آری،
میهنی می سازیم
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
با ما در کانال تلگرام میهنی میسازیم همراه شوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر