وی در این نامه نوشته است: «در 17سال گذشته ستم های بیشماری بر من و خانوادهام تحمیل شد از قطع ملاقات تا قطع غیرقانونی تلفن، از عدم صدور اجازه مرخصی استعلاجی درمانی گرفته تا عدم صدور اجازه حضور بر مزار مادر و یا حتی شرکت در مراسم عروسی دخترم و این ستم و ظلم مظاعف همچنان با ایجاد محدودیتهای بیشماری متأسفانه ادامه دارد. اینجانب بهعنوان یک زندانی سیاسی که بیش از 5049روز از تمام حقوق یک زندانی محروم بوده و از طرفی با پروندهسازیهای بیشمار غیراخلاقی و غیرانسانی مأموران مواجه بودهام از 22خرداد تا حصول نتیجه ملموس در ارتباط با پرونده در اعتصابغذای نامحدود خواهم بود و خواستار رسیدگی فوری به موضوع پرونده و موضوعات ذیل هستم.
ملاقات مستقیم با دادستانی تهران برای رسیدگی به پرونده و رسیدن به یک جواب قانونی بهعنوان یک حق مشروع.
ایجاد شرایط انسانی در محل بازداشت و تغییر شرایط موجود و اتمام فشارهای غیرانسانی و غیراخلاقی.
طبق گزارشات روزنامههای کثیر الانتشار حکم رسول حردانی، شهرام پورمنصوری و فرهنگ پورمنصوری 15سال بوده اما متأسفانه با گذشت بیش از یکسال و نیم همچنان این زندانیان مورد ظلم قضایی قرار دارند و شاهد عدم آزادی آنها بودهایم. اینجانب خواستار رسیدگی فوری به پرونده این زندانیان هستم.
اینجانب از زمان و روز ورود به زندان تا اینک از تمام حقوق قضایی و زندان محروم بودهام از قبیل درمان، مرخصی و...
در آخر: فکر میکنم این آخرین خواسته و درخواست اینجانب از مسئولان زندان و قوه قضاییه میباشد و تا حصول نتیجه قانونی و واقعی دیگر دست به هیچ مکاتبهای نخواهم زد.
خالد حردانی 22خرداد 96.
آری،
میهنی می سازیم
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
با ما در کانال تلگرام میهنی میسازیم همراه شوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر