در گذر تاریخ ...
16 اردیبهشت۱۳۵۴ – 6 مه
شهادت مجید شریف واقفی
روز 16اردیبهشت سال 1354 مجید شریف واقفی عضو کادر مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران ، در جریان یک توطئه خائنانه اپورتونیستی به‌شهادت رسید.
اپورتونیستهای چپ‌نما با سوءاستفاده از شهادت بنیانگذاران و اکثریت کادر مرکزی مجاهدین و همچنین درزندان‌بودن رهبری مجاهدین و اغلب کادرها و مسؤلان سازمان، به‌غصب مواضع کلیدی سازمان در بیرون از زندان پرداختند و کودتای خود را با ترور شریف واقفی به‌اوج رساندند.
شهادت مجید شریف واقفی که از مواضع اصولی بنیانگذاران سازمان در برابر انحرافات اپورتونیستی دفاع کرده و در برابر کودتای خائنانه اپورتونیستی قهرمانانه ایستادگی می‌کرد، ماهیت ضدانقلابی و ضدمردمی اپورتونیستهای چپ‌نما را بارز کرد.
کودتای اپورتونیستی که در یک‌مقطع به‌متلاشی‌شدن سازمان مجاهدین خلق ایران انجامید بزرگترین خدمت را به‌دیکتاتوری سلطنتی و ارتجاع آخوندی کرد و دستاوردهای مبارزات دهه چهل و پنجاه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی را برباد داد.
احیای مجدد سازمان مجاهدین خلق ایران با همان ایدئولوژی و آرم متعلق به‌مجاهدین، درسال 1354 درزندان توسط مسعود رجوی، رهبر مجاهدین، محقق گردید. مشی اصولی و مبارزه سیاسی افشاگرانه مجاهدین علیه این جریان خائنانه، اپورتونیستها را پس از دو سال ناگزیر از دست برداشتن از غصب نام و افتخارات مجاهدین نمود.
مجید شریف واقفی، شهید ایستادگی برسر آرمان و اصول، دربرابر اپورتونیستهای چپ‌نما
16اردیبهشت، یادآور خاطره‌یی دردناک در جنبش انقلابی مردم ایران و به‌خصوص سازمان‌مجاهدین خلق ایران است. در روز 16اردیبهشت سال ۱۳۵۴، سردمداران خیانتکار جریان اپورتونیستی چپ‌نما که با یک‌کودتای خائنانه و با غصب نام و آرم و تمامی امکانات سازمان، مدعی تغییر ایدئولوژی سازمان شده بودند، دست به‌ترور ناجوانمردانه مجیدشریف‌واقفی زدند. بدین‌ترتیب مجاهد قهرمان مجیدشریف‌واقفی، خون پاکش را فدیه ایستادگی برسر پیمان وآرمان و اصول سازمان دربرابر اپورتونیستهای چپ‌نما کرد.
مجاهدشهید مجیدشریف‌واقفی بعداز ضربه شهریور سال50 و دستگیری بخش عمده اعضا و کادرهای سازمان در کنار مجاهدان کبیر احمد و رضا رضایی و فرمانده، کاظم ذوالانوار، نقش عمده‌یی در بازسازی تشکیلات سازمان ایفا نمود. پس‌از دستگیری فرمانده ذوالانوار، مجید در مهرماه51 به‌عضویت مرکزیت سازمان درآمد. او درجریان سلطه منحرفان چپ‌نما بر‌سازمان تلاش کرد تا با گردآوری عده‌یی از اعضای سازمان که بر اثر اقدامهای ضدانقلابی اپورتونیستها پراکنده شده بودند، دربرابر جریان اپورتونیستی و غصب مواضع و امکانات سازمان مقاومت کند. کاری که خشم چپ‌نمایان خائن را برانگیخت و موجب شد توطئه قتل او را طرحریزی کنند. خائنان چپ‌نما که تصور می‌کردند با نابودی فیزیکی مجید و یارانش می‌توانند رشد و بالندگی شجره طیبه مجاهدین را متوقف کنند، در بعد‌از‌ظهرروز 16اردیبهشت در یکی از خیابانهای خلوت تهران، او را به‌شهادت رساندند و پس‌از انتقال پیکر بی‌جانش به‌بیابانهای حومه تهران، آن‌را به‌آتش کشیدند. اپورتونیستهای چپ‌نما، با ضربه خیانت‌بار خود به‌بزرگترین سازمان انقلابی و جنبش انقلابی علیه رژیم‌شاه، بزرگترین خدمت را به‌ساواک نموده و موجب بروز زودرس و قدرت‌گیری جریان راست ارتجاعی به‌سردمداری خمینی وآخوندهای وابسته به‌او گردیدند. ضربه جریان اپورتونیستی چپ‌نما بر پیکر سازمان در سال54، بسا عظیم و سهمگین بود و تمامیت سازمان را از جهات مختلف به‌زیرضرب برد.
این‌ضربه به‌لحاظ ایدئولوژیک، سیاسی، تشکیلاتی، تاریخی و اجتماعی به‌هیچ‌وجه با ضربه ساواک در سال50، که در آن‌بیش‌از 90درصد کل کادرهای سازمان و صددرصدمرکزیت سازمان دستگیر شدند، قابل‌مقایسه نبود و بسا سهمگین‌تر، سخت‌تر و تلخ‌تربود و آثار مهلک‌تر وتباه‌کننده‌تری داشت.
در یک‌کلام در سال50 سازمان از دشمن اصلیش یک‌ضربه نظامی‌خورد ولی از لحاظ سیاسی، ایدئولوژیک و حتی اجتماعی، سرفرازبود و ازقضا جهش و ارتقاء تصاعدیش از همان‌زمان آغاز شد و با اقبال عظیم سیاسی و اجتماعی مواجه شد. به‌دنبال ضربه سال ۱۳۵۰، اخبار مقاومتهای مجاهدین در زندان و در زیر شکنجه و همچنین دفاعیات کوبنده و مؤثر آنها در دادگاهها، برای اولین‌بار در بین مردم، آن‌هم درشرایط اختناق و سکون و سکوت آن‌دوران منعکس می‌شد و به‌آنها روحیه و امید می‌داد. اما درنقطه مقابل آن، ضربه اپورتونیستها یک‌ضربه ایدئولوژیکی از درون بود. یک‌جریان خائنانه که با کودتای اپورتونیستی بر سرنوشت سازمان مسلط شده بود و با غصب نام و آرم سازمان مدعی بود که سازمان، تغییر ایدئولوژی داده و مارکسیست شده است. سازمانی که ایدئولوژی مشخص اسلام انقلابی را با آرم و آیه و شعارهای خود متجلی می‌کرد و خون بنیانگذاران و اعضای مرکزیت ودیگر کادرهایش را در این‌راه و برای این‌آرمان نثار کرده بود.
ضربه اپورتونیستی نه‌فقط تمامی دستاوردهای سازمان را تا آن‌تاریخ به‌باد می‌داد بلکه آثار منفی و مخرب آن، سازمان را به‌زیرصفر پرتاب می‌کرد و تا آن‌جا که به‌شرایط مشخص آن‌دوران برمی‌گردد، ضربه قابل‌جبرانی نبود. مجاهد قهرمان مجیدشریف‌واقفی در مقابل این‌کودتای اپورتونیستی مقاومت کرد و بر اصول سازمان پافشاری نمود. او خواستار آن‌بود که ارتباط فعالتر با زندان برقرار شود و مشکلات ومسائلی را که اپورتونیستها ابتدا به‌صورت ابهام و سؤال مطرح می‌کردند، به‌زندان انتقال داده و به‌اطلاع مسعود، یگانه بازمانده مرکزیت و رهبری سازمان برساند. اما اپورتونیستها که اهداف شومی را در سر می‌پروراندند اولین‌کارشان تصفیه مجید بود.
آنها تمام امکانات مادی و حتی سلاح او را گرفتند، این‌در شرایطی بود که او برای ساواک شناخته‌شده و جانش در خطر بود. درشرایطی که مجاهدشهید شریف‌واقفی برای بازسازی تشکیلات سازمان و برقراری ارتباط با کسانی که به‌اصول سازمان وفادار مانده بودند، تلاش می‌کرد و نیازمند مباحث و آموزشهای ایدئولوژیک سازمان برمبنای منابع اصیل و تدوین شده سازمان بود، اپورتونیستها کلیه منابع سازمانی را ازبین برده و از دور خارج کرده بودند. آنها برای اعمال فشار بر مجاهدین و وادارکردن آنها به‌دست‌کشیدن از عقاید خود از هیچ رفتار سرکوبگرانه و ضدانسانی فروگذار نکردند. تمام امکانات را از آنها دریغ می‌کردند، آنها را ایزوله کرده و تحت‌فشار قرار می‌دادند، تصفیه می‌کردند و حتی امکانات مادی را در یک‌اقدام کاملاً غیرانسانی از آنها سلب می‌کردند. ایجاد جو سانسور و ازبین بردن کلیه اسناد و مدارک آموزشی سازمان، یکی دیگراز اقدامهای آنان برای دست‌یافتن به‌اهداف ضدانقلابیشان بود. اقداماتی که سرانجام به‌ترور ناجوانمردانه مجیدشریف‌واقفی منتهی شد، اما خائنان و منحرفان نمی‌توانستند بفهمند که «نور حقیقت» خاموشی‌ناپذیر است. چراکه در دل سیاهترین شبهای ارتجاع ودیکتاتوری و در بدترین شرایط زندانها و شکنجه‌گاههای ساواک شاه، مسعودرجوی باشایستگی و استواری تمام، توانست حیات و آینده مجاهدین و آرمان و سازمان پیشتاز رهاییبخش خلق را زنده و سرفراز و بالنده و توفنده به‌پیش ببرد.
در پرتو رهبری مسعود، خون پاک مجیدشریف‌واقفی و یارانش نیز همچون خونهای پاک همه مجاهدین شهید و به‌ویژه خون مطهر بنیانگذاران سازمان، جوشید و خروشید و شجره طیبه مجاهدین را در توفان هجوم ایلغار خمینی، این‌مهیب‌ترین نیروی ضدانقلابی تاریخ معاصر، هر‌روز سرفرازتر و بالنده‌تر پیش برد و به‌رغم همه توطئه‌ها و سرکوبیها مجاهدین هر‌روز درمسیر آرمان و چشم‌انداز پرشور رهایی وتوحید، قله‌هایی بس رفیع و باشکوه را درنوردیدند وبا چنین پشتوانه تاریخی، ایدئولوژیکی و تشکیلاتی توانستند بزرگترین ابتلائات را به‌سلامت ازسربگذرانند و با پایداری پرشکوه خود از شرکثیر، خیر عظیم استخراج کنند وانسجام تشکیلاتی خود را در زیر بزرگترین تهاجم نظامی و سیاسی حفظ نمایند.
با ما در کانال تلگرام میهنی میسازیم همراه شوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر