روحانی و خامنهای در رابطه با اجرایی شدن برجام با هم نامهنگاری کردند. مهم این است که معنی و مفهوم این نامهنگاری روشن شود.
آنها در مراحل قبلی مذاکرات اتمی هم این کار را میکردند، ولی اینبار این نامهنگاری در جهت مهر تأیید زدن به مراحل اجرایی برجام و هضم کردن زهر اتمی است
خامنهای هر بار در قالب چنین نامههایی با زدن مهر تأیید بر نتیجه مذاکرات، تلاش میکند دهان دلواپسان را ببندد. چون در این موارد دلواپسان موی دماغ خودش هم هستند. بنا بر این، حرف اصلی خامنهای هم در این نامه یک عبارت بیشتر نیست: «تحیت و خرسندی». که البته این حرف وی، پیچیده شده لای وارونهگوییهای متعدد است که گویا آن چه اتفاق افتاده نه عقبنشینی استراتژیک نظام ولایت، بلکه عقبنشینی کشورهای غربی بوده است. البته روشن است که همه اینها مصرف داخلی برای دلخوش کردن دلواپسان و ریزشیهای رژیم دارد. اصل قضیه این است که مهر «خرسندی» را بزند تا دیگر دهان دلواپسان بسته شود.
حالا این سؤال پیش میآید که خامنهای نکات دیگری را هم مطرح کرد، مسایلی از قبیل اینکه باید مراقب بود که طرف مقابل زیر تعهداتش نزند یا اینکه هزینه سنگینی در این مذاکرات پرداخت شده و لزوم رعایت اقتصاد مقاومتی... منظور او از بیان این مسایل چه بوده؟
واقعیت این است که مراقبت و اقتصاد مقاومتی که حرفهای پوشال است. مراقبت از چه چیز؟ به فرض که طرف مقابل تعهداتش را انجام نداد، رژیم چه کار میخواهد بکند، اورانیومها که خارج شده، قلب اراک که درآمده و سیمان شده، سانتریفوژهای هم که انباری شده و حداقل این است که قابل برگشت به این سادگیها نیستند، بنابراین رژیم چه اقدامی میخواهد و میتواند بکند؟ اقتصاد مقاومتی هم که به قول خودشان لقلقة زبان شده است. تنها پاسخ این سؤال میماند که منظور خامنهای از پرداخت هزینه سنگین چیست؟
آری، یک هزینه سنگینی واقعاً پرداخته شده که از جیب مردم بوده است، همان که مهرههای رژیم بارها از آن صحبت کردهاند؛ 700میلیارد دلار درآمد و چپاول و به باد رفتن آن.
اما روشن است که منظور خامنهای این هزینه نیست، بلکه منظورش در یک کلام هزینه سنگینی است که از نظام ولایت پرداخته، که آن هم عقبنشینی استراتژیک از ضامن بقای نظام ولایت است که سالها به آن دل بسته بود و حالا در شرایط خفگی از بحرانها و تحریمها به دست کشیدن از آن تن داده است. به همین دلیل گفت که در این مورد ممنون خارجیها نباشید که با ما معامله کردند، ممنون من باشید که به این عقبنشینی رضایت دادم.
آری، ضعف بیسابقه ولایت و نظامش واقعیتی است که برای همه مردم روشن است و این خودآگاهی مردمی، در حرکتهای اعتراضی گسترده و مداوم آنها به خوبی قابل فهم است.
کانال تلگرام دانشگاه سنگر آزادی
ما را در رساندن صدای دانشجویان یاری کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر