در گذر تاریخ ...
سعدی شیرازی؛شاعر بی همتا در غزل عاشقانه، مثنوی اخلاقی و نثر فنی، بدرود حیات گفت
18آذر 713 - 9دسامبر1292
بر اساس برخی تحقیقات تاریخی در مورد سعدی، روز درگذشت وی را روز 18 آذر سال 713 هجری شمسی یا نهم دسامبر سال 1292 میلادی در شیراز قید کرده اند.
مشرف الدین مصلح بن عبدالله - سعدی شیرازی - در شیراز به دنیا آمد.
سعدی در شیراز به کسب علم پرداخت و سپس در نوجوانی به عراق رفت و به تحصیل در مدرسه نظامیه بغداد مشغول شد.
سعدی، سفرهای بسیار کرد و سپس به شیراز بازگشت و به نوشتن سعدینامه یا بوستان و گلستان پرداخت.
علاوه بر اینها سعدی قصاید , غزلیات , قطعات , ترجیعبندها و مقالاتی دارد که در کلیات وی جمع شده است.
امتیاز بزرگ سعدی در غزل عاشقانه و مثنوی اخلاقی و نثر فنی به سبک مقامهنگاری است.
مقامهنگاری، فنی است که در آن، زیباییهای شعر و نثر را درهم آمیخته و برای بیان مفاهیم اخلاقی و انسانی برای پند و اندرز استفاده میکنند.
سعدی درمورد عاقبت زورگویان و ستمگران میگوید:
بسا امیر که آنجا اسیر خواهد شد
بسا اسیر که فرمانگذار خواهد بود
بسا امام ریایی و پیشوای بزرگ که روز حشر و جزا شرمسار خواهد بود
سعدی در شیراز بدرود حیات گفت و آرامگاه او نمادی از بزرگان ادب ایران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر