29بهمن ۱۳۵۲ - 18 فوریه: شهادت خسرو گلسرخی و کرامتالله دانشیان
بیست و نهم بهمنماه سال 1352 خسرو گلسرخی و كرامتالله دانشیان توسط دژخیمان شاه به شهادت رسیدند. خسرو گلسرخی و كرامت الله دانشیان، از روشنفكران انقلابی و آزادهیی بودند كه در سالهای حاكمیت اختناق شاه سرفراز و تسلیمناپذیر بهدفاع از آرمانهای انقلابی مردم پرداختند و سرانجام نیز با عبور از میدان شكنجه و تیرباران، با خون خود بر شكستناپذیری خلق و پیشتازان جانبركفاش گواهی دادند.
دفاعیات جانانه خسرو گلسرخی از هدف آزادیخواهانهشان، صحنه دادگاه را به افشاگری علیه رژیم شاه تبدیل كرد:
”من در این دادگاه برای جانم چانه نمیزنم و حتی برای عمرم، چرا كه فرزند خلقی مبارز و دلاور هستم” .
گلسرخی كه در زندان، شدیدا تحتتأثیر اخلاق و روحیات انقلابی مجاهدخلق كاظم ذوالانوار قرار گرفته بود در دادگاه خود گفت:
زندگی امام حسین، نمودار زندگی كنونی ماست كه جانبركف برای خلقهای محروم میهن خود در این دادگاه محاكمه میشویم. او در اقلیت بود و یزید، بارگاه، قشون، حكوت و قدرت داشت. او ایستاد و شهید شد، هرچند كه یزید گوشهیی از تاریخ را اشغال كرد ولی آنچه كه در تداوم تاریخ تكرار شد، راه حسین و پایداری او بود، نه حكومت یزید. آنچه را كه خلقها تكرار كردند و میكنند، راه حسین است.
رژیم شاه ، گلسرخی و دانشیان را كه گناهی جز آزادگی و دفاع از حقوق و آزادی مردم ایران نداشتند، محكوم و تیرباران نمود. ترانهی بهاران خجسته باد، سروده كرامتالله دانشیان، احساسات پاك و آزادیخواهانه او را نشان میدهد. این ترانه در روزهای مبارزات ضدسلطنتی مردم ایران، الهامبخش مردم برای دعوت به همبستگی و اتحادعلیه دیكتاتوری بود.
خسرو گلسرخی
کرامت الله دانشیان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر