فضای مجازی و نمایش انتخاباتاین روزها فضای مجازی را اگر نگاه کرده باشید کاملاً تحت‌تاثیر انتخابات است. همان‌طور که فضای رسانه‌های حکومتی هم تقریباً تماماً در خدمت بازی انتخابات حکومتی قرار گرفتند.
البته فضای محازی و فضای رسانه رسمی آخوندها یه تفاوت خیلی جدی با همدیگر دارنذ و آن این‌که:
رسانه‌های حکومتی یعنی رادیو تلویزیون و روزنامه‌ها و سایت‌های حکومتی از هر دو جناح، با وعده‌های انتخاباتی و هزار دروغ و دغل تلاش می‌کنند که تنور انتخابات راگرم کنند.
در حالی‌که فضای سایبری اساساً در دست مردم است و حرفهای مردم را می‌شود آنجا شنید. به‌ویژه کانال‌های تلگرامی و توییتر و فیس‌بوک که می‌شود گفت تقریباً تماماً در کنترل مردم است!
این روزها می‌شود گفت تقریباً کمتر حرف نگفته‌ای درباره ماهیت فاشیستی کاندیداها وسابقه آنها باقی مانده و هر کس می‌تواند با یک موبایل، هر راز و هر واقعه یا خبری را بلافاصله روی آنتن‌ها بفرستد و این امتیاز خیلی بزرگی است که در این دوره در دست مردم است.
در یاد همه هست كه در انتخابات 88 و افشای سرکوب قیام آن سال هم، رسانه‌های سایبری نقش خیلی مهمی به عهده گرفتند.
شاید جالب‌ترین نمونه از اهمیت نقش امکانات سایبری در ایران مربوط بشود به همان روز سرکوب قیام 88 که رژیم تمام خبرنگارهای خارجی را که برای مخابره اخبار به ایران وارد شده بودند، جمع کرد و به‌حالت تقریباً بازداشت برد در یکی از هتل‌های معروف تهران و اجازه نداد که در خیابونها بیایند و از سرکوب مردم، فیلم و خبر تهیه کنند.
یکی از خبرنگارهایی که آن‌روزها از طرف خبرگزاری خودشان برای تهیه خبر و گزارش به ایران آمده بود. یه خانم اروپایی بود، نوشته بود: ”وقتی که مردم ریختن توی خیابونها و در واقع قیام شکل گرفت بلافاصله مامورای وزارت ارشاد که به‌اصطلاح میزبان ما بودند و همراهمون بودند و مواظب بودند مردم که زیاد با خبرنکارهای خارجی تماس نگیرن، همون مامورها ما خبرنگارها رو تحت الحفظ بردن توی هتل محل اقامتمون و درو رومون بستن و اجازه ندادن از وقایعی که توی خیابونها می‌گذشت فیلم و خبر تهیه کنیم“.
آن خانم خبرنگار اضافه کرده بود: ”خبرنگارهای خبرگزاریها از کشورهای مختلف همه توی سرسرای هتل نشسته بودیم و زانوی غم بغل گرفته بودیم که همین الآن همه سوژه‌های ما توی خیابونها هستند و ما این‌جا دست بسته نشسته‌ایم و هیچ کاری نمی‌تونیم بکنیم. عین همین قضیه رو هم به دفاتر مرکزی خودمون خبر داده بودیم و کلافه و مستاصل همدیگه رو نگاه می‌کردیم یه وقت متوجه شدم فیلم قیام (2) روی توییتر خبرهای قیام و سرکوب و درگیریهای خیابونی مردم با پاسدارها و نیروهای لباس‌شخصی رژیم داره منتشر میشه! این همون چیزی بود که ما برای انعکاسش اومده بودیم و حالا بدون حضور ما داشت در ابعاد محدود روی توییتر و فیس‌بوک منتشر می‌شد بلافاصله دست به‌کار شدم، همه همکارامو صدا کردم و توییترو نشونشون دادم و بعد هم موبایلمو بالا بردم و گفتم: ما همین الآن از این دری که برومون بستن خارج شدیم، موبایلاتون به‌کار بگیرید! “
آن خانم خبرنگار تأکید کرده بود: ”اون شب در پایان چند ساعت کار فشرده و پر سر و صدا و اثربخش ما موفق شدیم دنیا رو از قیامی که در ایران در جریان بود و از سرکوب و از مقاومت مردم با خبر کنیم.
نزدیک‌های صبح بود که فضا کمی آروم گرفت و تونستیم همگی خسته و کوفته دور هم جمع شیم. همه یه حرف داشتیم: نوشته 1 روی فیلم قیام: وارد دنیای جدیدی از ارتباطات و خبررسانی شدیم که با هیچ کلمه‌ای به جز ” انقلاب “ در امر رسانه قابل بیان نبود! ما لحظه عبور از عصر کهنه ارتباطات به عصر جدیدو با چشمای خودمون دیدیم. ما خودمون اولین کسایی بودیم که از تونل زمان عبور کردیم و پا به دوران جدیدی گذاشتیم.
نوشته 2 روی فیلم قیام: ستارگان راهنمای ما اون دخترها و پسرهای جوانی بودند که توی خیابونهای تهران داشتن با موبایل‌هاشون راه رو به ما نشون می‌دادند و ما رو به جلو هدایت می‌کردند“.
***
واقعیت این است که امسال به اندازه نه 8سال بلکه به اندازه دهها سال جلوتر از آن روز هستیم و می‌توانیم پیشاپیش تاثیرات خیلی بیشتری داشته باشیم. ما امروز دیگر نباید منتظر روز آخر بنشینیم تا دوباره حکومت، بازی خودش را بکند و ما خبرش را به دنیا مخابره کنیم!
باید تحریم انتخابات را تبلیغ کنیم و این را به یه کارزار ملی تبدیل کنیم و بعد هم نتیجه‌اش را با فیلم وتصویر در روز موعود. به دنیا نشان بدهیم.
ما باید از امکانی که داریم و قبلاً نداشتیم یا کم داشتیم، یعنی از امکان سایبری، حداکثر استفاده را بکنیم.
باید تلاش کنیم تا تعداد هر چه بیشتری از هموطنانمان را به تحریم تمام‌عیار انتخابات و ضرورت و تاثیر آن دعوت کنیم.
این کار، یعنی تحریم کامل انتخابات، ضامن پیروزی ما و شکست رژیم در حوزه‌های خلوت و سوت و کور انتخابات اوست
برای تضمین ارتباطات، باید کانال‌های متعدد سایبری را جلوجلو به خدمت بگیریم. روی شبکه‌های مختلف برای خودمان و دوستانمان، پاتوق‌های متعدد، مشخص کنیم. از قبل روی آن پاتوق‌ها، مبادله اخبارمان را تمرین کنیم
تا در هر حالتی تماسمان را با مردم دنیا و رسانه‌های معتبر بین‌المللی حفظ کنیم. این کار قبل از هر چیزی ضامن امنیت خودمان است و دست رژیم را در سرکوب گسترده می‌بندد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر