لندن – پارلمان انگلستان - 20اکتبر 2016: کنفرانس پارلمانی و نمایشگاه قتل‌عام ۶۷ با حضور نمایندگان مجلسین انگلستانروز 20اکتبر (29مهر 95) در پارلمان انگلستان، یک کنفرانس پارلمانی و نمایشگاه یادبود شهیدان قتل‌عام 67 با حضور اعضای هر دو مجلس از احزاب مختلف، توسط کمیته پارلمانی بریتانیا برای آزادی ایران برگزار شد.
در این جلسه که در یکی از سالنهای کنفرانس مجلس اعیان انگلستان برگزار شده بود، سخنرانان ضمن حمایت از جنبش دادخواهی برای محاکمه عاملان و آمران قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی در سال 67، موج اعدامها و تشدید سرکوب و نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی را محکوم کردند و خواهان حسابرسی از سران رژیم شدند.
در این کنفرانس همچنین نمایندگان جوامع ایرانیان، شاهدان قتل‌عام 67 و بستگان شهیدان در سخنرانی‌های خود، مشاهداتشان را از جنایات رژیم تشریح کردند.
در کنفرانس پارلمانی لندن، دکتر متیو آفورد نماینده پارلمان از حزب محافظه‌کار که ریاست جلسه را برعهده داشت در سخنان خود، با اشاره به برگزاری دو جلسه بحث پارلمانی درباره ایران و نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی، گفت:
(من در این جلسات) موضوع اعدام 30هزار زندانی سیاسی را مطرح کردم که تعدادی از آنها دوره زندان خود را گذرانده بودند و فقط به اتهام حمایت از سازمان مجاهدین خلق اعدام شدند. تعدادی از این افراد از زندان آزاد شده ولی مجدداً دستگیر شده بودند. من این مسأله را دنبال خواهم کرد تا (دولت انگلستان) کشتار سال 1988 را به‌رسمیت بشناسد و تلاش کند عاملان آن که تعدادی از آنها در مناصب دولتی در ایران مشغول به‌کار هستند محاکمه شوند. من همچنین مایلم از دولت انگلستان بخواهم تا با فشار آوردن به شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، این موضوع را هم‌چون موضوعات مشابهی که درباره آن تحقیق کرده‌اند، بررسی و تحقیق کند.
ما به تلاش‌هایمان ادامه می‌دهیم و برنامه امروز بخشی از همین تلاش‌هاست.
سخنران بعدی این کنفرانس مارک ویلیامز نماینده پارلمان انگلستان بود؛ وی در بخشی از سخنانش، تأکید کرد:
جنایات و نقض حقوق‌بشر در اطراف و اکناف جهان زیاد است که همه آنها پاسخ‌های بین‌المللی می‌طلبد. برخی از این جنایات، پاسخ‌های بین‌المللی‌اش را دریافت کرده‌اند.
(اما) به‌نحو اسفناکی به‌نظر نمی‌رسد که در رابطه با ایران این پاسخ داده شده باشد و این یک شرم ابدی برای دولت ماست و شرمی ابدی برای بسیاری دیگر در سایر کشورهای جهان که چشمانشان را بر روی جنایتهایی که ما در این نمایشگاه می‌بینیم بسته‌اند.
در اولین دیدارم در یازده سال پیش با خانم رجوی، یک کتاب قرمز به من ارائه شد (که) پر از عکسها و زندگی‌نامه کوتاهی از هزاران هزار تن از (کسانی است که) از زمان انقلاب به بعد، جانشان را از دست داده‌اند.
بنابراین ما امروز این‌جا هستیم تا نسبت به ابعاد عظیم نقض حقوق‌بشر واکنش نشان بدهیم.
کارزار ما به این دلیل است که یک عده افراد غیرمنتخب، سرنوشت یک کشور را به‌دست گرفته‌اند. ما از جانب این گروه تمام حزبی به‌کار (خود) ادامه می‌دهیم تا روی دولت انگلستان فشار بگذاریم، چون ما یک گروه تمام‌حزبی از همه احزاب هستیم که اعضای پارلمان از مجلس اعیان و مجلس عوام را نمایندگی می‌کنیم؛ حزب لیبرال، حزب محافظه کار، حزب کارگر و حزب ملی اسکاتلند. این نمایشگاه به‌طور خلاصه داستان وحشی‌گری قتل‌عام تابستان 1988 را بازگو می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه رژیم سرکش (حاکم بر ایران)، به‌طور سیستماتیک، نه فقط اعضای اپوزیسیون و زندانیان سیاسی را بلکه همچنین خانواده‌های آنها و بستگانشان را هدف قرار داده است.
مارک ویلیامز با اشاره به انتشار فایل صوتی منتظری و با تأکید بر این‌که قتل‌عام 67 بر اساس فتوای خمینی به‌اجرا درآمد، افزود:
روزنامه دیلی‌تلگراف با اشاره به نامه منتظری از اعدام کودکان 13ساله یاد می‌کند که هر بار 6نفر از جراثقال‌ها اعدام می‌شدند. به این ترتیب به‌طور وحشیانه، به‌دستور مستقیم خمینی، طی دو ماه زندانها از وجود زندانیان تصفیه شد. دهها هزار نفر به این خاطر که به سرکوب نظام با استبداد مطلقه مذهبی تسلیم نشدند، اعدام شدند. این جرم آنها بود، پایبندی آنها به یکی از اصول پایه‌یی آزادی و دموکراسی؛ امروز می‌بینیم که این اعدامها به شکل اعدام در ملأعام ادامه دارد، کما این‌که حمایت مالی، نظامی و سیاسی (رژیم ایران) از اسد در سوریه (ادامه دارد)، این واقعیت تلخی است، چرا که جامعه بین‌المللی از ایفای مسئولیت خویش خودداری کرده و چشمان خود را بر روی قتل‌عام 1988 بسته است.
رژیم ایران نشان داده که نه می‌خواهد و نه می‌تواند به این نگرانی‌ها پاسخ بدهد. این مسئولیت جامعه بین‌المللی است که این رژیم را مورد حسابرسی قرار دهد و آن‌را برای پایان دادن به این جنایات تحت فشار قرار دهد.
هیچ‌چیز با ارزش‌تر از زندگی‌کردن در صلح و زندگی آزادانه و فعالیت برای اهداف سیاسی در یک مسیر دموکراتیک و آزاد نیست. چیزی که مردم ایران، در تمام این سالیان، از آن محروم شده‌اند. مهم است که ما به این فعالیتها ادامه بدهیم.
لرد تونی کلارک رئیس پیشین حزب کارگر انگلستان در سخنرانی خود در کنفرانس پارلمانی لندن به سابقه آشنایی‌اش با مقاومت ایران پرداخت، و گفت:
اولین آشنایی من با سازمان مجاهدین خلق، تصاویر وحشتناک از نوجوانانی بود که از جرثقال حلق‌آویز شده بودند جرم آنها مخالفت با رژیم بود.
طی این سال‌ها ما موفقیتهایی را مشاهده کرده‌ایم. ما ارتقاء خانم رجوی را به‌عنوان یک رهبر بسیار محترم بین‌المللی دیده‌ایم. ما در دادگاهها جنگیدیم. چه کسی چند سال پیش فکر می‌کرد که بتوانیم نام سازمان مجاهدین خلق ایران را از لیست خارج کنیم. هر جایی که صدای ما مطرح شد ما موفق بودیم. اما این کافی نیست
لرد کلارک با ذکر خاطره‌یی از صحبت تلفنی با مجاهد شهید فائزه رجبی یک سال قبل از شهادتش در حمله 19فروردین 90 به اشرف، اضافه کرد:
من این چیزها را در خاطر سپردم و به یاد آوردم چون مرا برای ادامه نبرد متعهد نگه می‌دارد. از شما دوستان گرامی به‌خاطر ادامه نبرد و زنده نگه‌داشتن این موضوع در افکار سیاستمداران مانند کاری که امروز کردید تشکر می‌کنم. مجدداً خودم را برای ادامه نبرد متعهد می‌کنم و این کلام مشهود رابین کوربت (را یادآوری می‌کنم که گفت) : «یک روز ایران آزاد خواهد شد».
در این جلسه لرد کاتر عضو مجلس اعیان انگلستان، تأکید کرد:
«رژیم ایران یکی از بدترین ناقضان حقوق‌بشر در جهان است.
قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ یک نمونه فاجعه‌بار و تأسف‌آور از (نقض حق آزادی مذهب و اعتقادات) است؛ مقامات رژیم ایران ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی را که تنها جرمشان رد دیکتاتوری و... ولایت‌فقیه بود و صبور و پایدار برای یک ایران آزاد و دموکراتیک ایستادند قتل‌عام کردند».
وی با تأکید بر لزوم مشروط‌کردن روابط با رژیم آخوندی به توقف اعدامها و بهبود مادی وضعیت حقوق‌بشر، اضافه کرد: «بسیاری از کسانی که مرتکب قتل‌عام سال ۶۷ شدند هنوز در قدرت هستند. بنابراین ساده‌لوحی است که فکر کنیم تغییری در آنجا ایجاد خواهد شد مگر این‌که جامعه بین‌المللی بهای آن‌را برای مقامات رژیم ایران که مرتکب این شقاوتها و جنایات علیه مخالفان و مردم عادی می‌شوند افزایش دهد.
ما باید به نبرد ادامه بدهیم تا نتیجه مناسب و تقدیر از آنچه را که شما انجام داده‌اید به‌دست بیاوریم.
من از دولت (انگلستان) مصرانه می‌خواهم تا به خانم رجوی گوش فرا دهد؛ زیرا او در سطح بین‌المللی و همچنین در داخل ایران، سمبل توازنی است که باید بین مسیحیان، مسلمانان و یهودیان و سایرین داشته باشیم؛ و همان‌طور که در بحث و گفتگوی مجلس اعیان گفتم، از دولت انگلستان مصرانه می‌خواهم برنامه ۱۰ ماده‌یی (خانم رجوی) را مورد بررسی قرار دهد.
(تحقق) برنامه او در ایران مطلقاً ... ضروری است ۱۰ (ماده‌یی) که خانم رجوی مطرح می‌کند می‌تواند برای بسیاری از کشورها کلیدی باشد و مطمئناً چیزی است که من و همکارانم آن‌را در رابطه با دولت این کشور دنبال خواهیم کرد. ما همراه با هم باید به ایستادن در کنار مردم ایران و حمایت از جنبش مقاومت ایران ادامه بدهیم، تا خواسته‌های میلیونها ایرانی سرکوب‌شده، پذیرفته شود.
جیم شانون از دیگر نمایندگان پارلمان انگلستان که در کنفرانس لندن حضور یافته بود، طی سخنرانی خود، گفت:
هر وقت فرصتی به‌دست می‌آید همواره برای حقوق‌بشر و برابری در ایران صحبت می‌کنم. من همچنین رئیس‌کمیته پارلمانی از تمامی احزاب برای آزادی اعتقادات مذهبی هستم. بنابراین یکی از چیزهایی که درباره آن در سراسر جهان صحبت می‌کنم سرکوب خواهران و برادرانم در... (ایران) است.
جیم شانون با اشاره به سرکوب و تبعیض اعمال‌شده بر قومیتها و پیروان مذاهب مختلف توسط رژیم آخوندی، اضافه کرد:
هرگز هیچ گروهی از مردم به‌دلیل اعتقادات خود این‌گونه هدف قرار نگرفته‌اند. ما آنچه را که در ایران در حال وقوع است نادیده نمی‌گیریم و فراموش نمی‌کنیم.
ما صدای این مردم (ایران) خواهیم بود و به این کار ادامه خواهیم داد مطمئن باشید که بسیاری در این پارلمان هستند که نسبت به حقوق‌بشر و برابری در ایران متعهدند.
مالکوم فاولر عضو پیشین کمیته حقوق‌بشر کانون وکلای انگلستان و ولز طی سخنانی در کنفرانس پارلمانی لندن، تصریح کرد:
دروغگویی (رژیم ایران) درباره جنایات ۱۹۸۱ و ۱۹۸۸ تا به امروز ادامه دارد؛ و زمانی که این دیگر کارایی ندارد و افشا شده است، مانند نوار صوتی منتظری، آن‌وقت آنها غرب را مقصر می‌دانند و از تمام آن (جنایات) دفاع می‌کنند، همان‌طور که روحانی (از آن دفاع) کرده است.
گزارشات بین‌المللی زیادی وجود دارد که یکی از آنها از سازمان ملل در ماه گذشته حاکی از این است که اعدامها، شکنجه، شلاق‌زدن و سنگسار تشدید شده‌اند. تعداد اعدامها در دوره رئیس‌جمهور به‌اصطلاح اعتدالی حسن روحانی بی‌سابقه بوده است
افرادی که مرتکب این جنایات شده‌اند (هنوز) در دولت هستند، وزیر کنونی دادگستری یک عامل اصلی (قتل‌عام 67) بود که توسط ولی‌فقیه آن زمان، خمینی، منصوب شده بود. مطمئناً ما نمی‌توانیم با (چنین رژیمی) تجارت و معامله کنیم و باید با آن مقابله کنیم و بایستی پافشاری کنیم که دولت ما به‌یاد داشته باشد که وظایف بین‌المللی در مورد حقوق‌بشر بر عهده دارد.
پس از سخنرانی‌های نمایندگان مجلسین انگلستان و شخصیت‌های حاضر در این جلسه، اعضای جوامع ایرانیان و شاهدان قتل‌عام 67 و بستگان شهیدان به سخنرانی پرداختند.
محسن زادشیر از شاهدان قتل‌عام 67 در سخنرانی خود، گفت: (ما از طریق) دیگر زندانیانی که به مرگ محکوم شده بودند با استفاده از مورس فهمیدیم که خمینی و رژیم (او) تصمیم گرفته‌اند تمام زندانیان را اعدام کنند.
به سقف یک سالن بزرگ که یک سکوی بزرگ داشت ٦ طناب دار بسته شده بود که زندانیان محکوم به مرگ را شش نفره یا با ضریبی از ٦ یعنی ١٢، ١٨ یا ٢٤ نفره به آنجا می‌بردند بعد از این‌که طناب دار را به گردن آنها می‌انداختند ، با لگد آنها را به پایین سکو پرت می‌کردند.
از ان زمان من منتظر روزی بوده‌ام که اعضای هیأت مرگ و کسانی را که در این قتل‌عام شرکت کردند در یک دادگاه بین‌المللی ببینم.
در کنفرانس لندن دکتر مسعود نعمتی با ذکر خاطراتی از اسارت خودش در سیاه‌چال‌های رژیم آخوندی در دهه 1360، گفت:
در زندان با بسیاری افراد از سنین مختلف آشنا شدم. از یک‌سو شاهد شکنجه و تأثیرات آن و از سوی دیگر شاهد مقاومت شگرف این زندانیان شجاع بودم. من بهترین تجربیات زندگی خود را در زندان به‌دست آوردم. اکثر اعدام‌شدگان تابستان 67 از هواداران سازمان مجاهدین خلق بودند،
عاملان کشتار 67 هنوز در پست‌های دولتی در این رژیم قرار دارند. سران این رژیم باید پاسخگوی جنایات خود باشند.
نغمه رجبی در سخنان خود به اعدام شماری از بستگانش توسط دژخیمان رژیم و ترور عمه مجاهدش، قهرمان شهید مجاهد خلق زهرا رجبی توسط تروریست‌های حکومت آخوندی در استانبول اشاره کرد، و گفت:
تقریباً سه دهه بعد از (قتل‌عام 67) ما مدارک کافی برای اجرای عدالت در حق مسئولان جنایت علیه بشریت و قتل‌عام بهترین فرزندان میهنم ایران را داریم. من این‌جا هستم که بگویم ما هرگز فراموش نخواهیم کرد و نخواهیم بخشید. این تازه ابتدای راه ماست و ما راضی نخواهیم شد تا زمانی که عاملان این جنایت شنیع در پیشگاه جامعه بین‌المللی به‌پای میز عدالت کشانده شوند.
در کنفرانس پارلمانی لندن، توران رنجبر با ذکر خاطراتی از برادرش که در سن 29سالگی در قتل‌عام 67 به‌دست رژیم آخوندی اعدام شد، گفت:
او از من خواست که از مجاهدین حمایت کنم و من به او قول دادم که راه او را ادامه خواهم داد. به‌همین دلیل امروز از همه وکلا و کسانی که دوست‌دار آزادی هستند، درخواست می‌کنم به ما کمک کنند تا این رژیم را به پای میز عدالت بیاوریم.
حسین فتحی پس از ذکر وقایع دستگیری و 7سال اسارت خود در زندانهای اوین و قزل‌حصار، به دستگیری و شهادت شماری از اعضای خانواده‌اش از جمله شهادت برادر مجاهدش در جریان قتل‌عام 67 پرداخت و گفت:
خواسته من از کلیه دوستانم که در این‌جا تشریف دارند و تمام مجامع و دادگاههای بین‌المللی محاکمه و مجازات عاملان این قتل‌عام‌ها می‌باشد. نه می‌بخشم و نه فراموش می‌کنم و تا زمانی که آنها را در دادگاهها مجازات نشوند به راهم ادامه خواهم داد و به آن مفتخر هستم.
در جلسه پارلمانی لندن، امید ابراهیمی نیز به اعدام بستگانش توسط رژیم آخوندی پرداخت، و گفت:
من 5تن از افراد خانواده مادری‌ام را در این قتل‌عام از دست دادم، از جمله دایی‌ام که هنگام اعدام فقط 16سال سن داشت.
به‌عنوان کسی که تعداد زیادی از خویشاوندانش توسط این رژیم اعدام شده‌اند، از دولت انگلستان می‌خواهم تمام روابط اقتصادی و سیاسی خود را با این رژیم جنایتکار قطع کند و برقراری آن‌را به بهبود وضعیت حقوق‌بشر و توقف اعدام و شکنجه مخالفان رژیم و فعالان سیاسی و اجتماعی مشروط کند.
همچنین از دولت (انگلستان) می‌خواهم کشتار تابستان 1988 را به‌عنوان جنایت علیه بشریت به‌رسمیت بشناسد و در سازمان ملل اقدامات جدی به‌عمل آورد تا عاملان این جنایت در یک دادگاه بین‌المللی محاکمه شوند.
زهرا سیفان در سخنان خود در کنفرانس پارلمانی لندن، با شرح دستگیری و شهادت همسرش در جریان قتل‌عام 67 گفت: من و همسرم به‌دلیل حمایت از مجاهدین دستگیر شدیم. با وجود این‌که همسرم 10سال حکم داشت، بعد از 7سال او را اعدام کردند. من خواهان ارجاع عاملان این جنایت به دادگاه و خواهان برقراری عدالت هستم.
آری،
میهنی می سازیم
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر