تأیید حکم 6 سال حبس برای آقای اسماعیل عبدی دبیرکل کانون صنفی معلمان موجی از نفرت و انزجار در میان فرهنگیان شریف و سایر اقشار برانگیخته است.
قامت استوار و چهره مصمم و متین آقای عبدی را به یاد میآورم، بهار گذشته بود در بند 8 زندان اوین که میدیدم چگونه او، خانواده و والدینش را به طرق مختلف تحت انواع فشارهای روحی و روانی قرار میدادند تا از ادامه اعتصابغذا بازش دارند. در واقع حالا هم پس از آنهمه کش و قوس، با اعلام تأیید حکم شش ساله همانگونه اهداف را دنبال میکنند. مانور دادن با احکام سنگین زندانیان سیاسی و یا صنفی تنها ضعف حاکمیت آخوندی را برملا میکند. آیا مگر زندانی کردن و به انفرادی انداختن درازمدت سایر همکاران و همراهان آقای عبدی طی سالهای گذشته توانسته راه فعالیت معلمان را سد کند؟ آیا معلمان این سرزمین با این تهدیدات و فشارها از مطالبات خود دست کشیدهاند؟ اساساً فعالیت و تشکل صنفی معلمان و دیگر زحمت کشان حق مسلمی است که بگیر و ببند و محکومیت برنمیدارد. زندان و دیگر ابزارهای سرکوب کارآیی ندارد و رژیم ناگزیر است به حقطلبیهای اقشار محروم و زحمتکش تسلیم شود. اکنون مردمی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند به حرکت درآمدهاند و سرکوب بیشتر باعث پایداری بیشتر میشود. نظامی که در تمامیتش غرق در فساد و دزدی و جنایت است. عجبا که با چه وقاحتی به خود اجازه میدهد که این قشر سالم و قانعِ جامعه یعنی معلمان را به بند بکشد.
با ارسال درود به دوست عزیز آقای عبدی برای او و اعضای خانوادهاش از درگاه حق توفیق سرفرازی و قدر معنوی و اجتماعی و سرانجام خیر میطلبم.
علی معزی زندان گوهردشت کرج 95/7/25
آری،
میهنی می سازیم
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
با ما در کانال تلگرام میهنی میسازیم همراه شوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر