در گذر تاریخ ...
25 مهر 1318: شهادت روزنامه‌نگار آزاده فرخی یزدی
روز 25مهر سال 1318 فرخی یزدی ، شاعر آزاده ایران، به‌شهادت رسید. محمد فرخی در سال 1302 قمری (1264 شمسی) در یزد و در یک خانواده متوسط به‌دنیا آمد. در اوایل جنبش مشروطیت، فرخی با وجود دوری از تهران و سایر کانونهای جنبش مشروطه، به دفاع از مشروطه برخاست. فرخی در سال 7 هجری قمری, و در زمان احمدشاه قاجار، شعری درباره ظلم‌ها و فجایع حاکم وقت یزد -ضیغم‌الدوله- سرود و رفتار ستمگرانه او را افشا کرد که به همین جهت به زندان افتاد. چند ماه بعد فرخی از زندان یزد گریخت و به تهران رفت. یکسال پس از روی‌کارآمدن رضاخان، فرخی توانست با مشکلات زیادی امتیاز روزنامه توفان را بگیرد و در آن به دفاع از آزادی بپردازد. این روزنامه در عرض 7سال، 15بار توقیف شد. اما فرخی هر بار با استفاده از روزنامه‌های دیگری هم‌چون ستاره شرق، قیام و پیکار، مقالات انقلابی خود را انتشار می‌داد. با اوج‌گرفتن دستگیری آزادیخواهان، فرخی ایران را ترک کرد ولی در خارج از ایران هم به‌خاطر انتشار افکار آزادیخواهانه بر ضد استبداد و هم‌چنین علیه استعمار انگلیس مورد تعقیب قرار گرفت و ناچار شد از بیراهه با پای برهنه به ایران بازگردد. فرخی در سال 1316 شمسی به جرم شعرهایی که علیه رضاشاه سروده بود، به 27ماه حبس تأدیبی محکوم شد. سرانجام پس از 2سال زندان و شکنجه، دژخیمان رضاشاه برای خاموش‌ساختن فرخی، او را به بیمارستان شهربانی منتقل کردند و پزشک جلادی به‌نام ”پزشک احمدی“ با آمپول هوا فرخی را در تاریخ 25مهر 1318 به‌شهادت رساند.
آن زمان که بنهادم سر به پای آزادی
دست خود زجان شستم از برای آزادی
این مطلع سروده‌یی از فرخی یزدی است که پس از انقلاب مشروطیت، انگیزاننده تمامی نسلهای ایران‌زمین در تلاش جهت کسب آزادی بوده است.
آری،
میهنی می سازیم
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
با ما در کانال تلگرام میهنی میسازیم همراه شوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر